Myślałem, że pożegnanie z kolekcją wieszczyłem nieco na wyrost. A tu okazuje się, że nawet polscy internauci „są zainteresowani słuchaniem muzyki bez konieczności jej posiadania w postaci plików czy płyt CD. Deklaruje to 76 proc. zapytanych osób” . Tak twierdzi Kolporter.pl na podstawie swojej, ufam że cokolwiek reprezentatywnej, ankiety. Na potwierdzenie tego wskaźnika podaje się inny: „aż 78 proc. polskich internautów słucha muzyki głównie on-line, np. przez YouTube”. Kluczowym tutaj słówkiem jest oczywiście „głównie” (czyli inaczej wciąż jeszcze słuchają), ale niedaleko stąd do „tylko”.

Autorzy badania cieszą się, że „całe albumy na płytach CD to wciąż najczęściej preferowany sposób nabywania muzyki, wskazywany przez ponad połowę ankietowanych. Dla porównania – kupno całych albumów w internecie w postaci plików mp3 deklaruje tylko co piąty respondent”. Tyle że gubią tym razem słówko „nabywania”. Zagrożeniem dla kompaktów nie jest sprzedaż mp3 – od lat przecież słychać narzekania, że online nie rekompensuje offline – tylko brak sprzedaży. Dlatego z błyskotliwego wniosku „Warto podkreślić, że za album na płycie CD jesteśmy w stanie zapłacić więcej” – wykreśliłbym słowo „więcej”.

Trafiłem niedawno na ciekawą rozmowę The Irish Times z menedżerem Radiohead. Zaczyna od tego, że prawie namówił zespół na zakończenie kariery. Kończy mocnym stwierdzeniem, że p2p powinno zostać zalegalizowane, bo „udostępnianie muzyki non-profit działa na korzyść kultury i muzyki”. W zamian proponuje abonament doliczany do opłat za internet, co faktycznie wydaje się jedynym rozsądnym rozwiązaniem (testowanym już od paru miesięcy na Wyspie Man).