Fennesz Daniell Buck – Knoxville (Thrill Jockey)
Nie do wiary, że przed tym występem Christian Fennesz, David Daniell i Tony Buck odbyli tylko jedną próbę: próbę dźwięku. Ich wspólny koncert zarejestrowano w lutym 2009 roku podczas Big Ears Festival w tytułowym Knoxville. Półgodzinny album zaciera granice między elektroniką a „żywym” graniem, improwizacją a kompozycją, bezładnym hałasem a hałasem ładnym.
Podział ról wydaje się jasny: Fennesz (gitary, elektronika) pilnuje, by zwołane ad hoc trio nie zapomniało się w bezpłodnym błądzeniu w materii pozbawionej zasad, a zatem potencjalnie wolnej także od myśli przewodniej. Pod pałeczkami Tony’ego Bucka z australijskiego The Necks perkusja staje się przede wszystkim posłańcem brzmienia, a nie rytmu. Młodszemu od pozostałej dwójki o całą dekadę Davidowi Daniellowi (37 lat, gitary) „Knoxville” zawdzięcza szczególny rodzaj agresji: skrytej pod warstwą miękkiej polifonicznej mgły, ale odczuwalnej fizycznie.
Freejazzowo-ambientowy majstersztyk nie tak odległy od wyczynów Supersilent.
(źródło: Machina)