Nie będzie teoretyzowania o tym, czy pierwsze było Tortoise, Slint, Talk Talk, czy jednak Beatlesi. Chodzi wyłącznie o termin, bo przeglądając dziś bezcenne archiwa RocksBackpages natrafiłem na wiekopomny tekst Simona Reynoldsa z „Mojo” z marca 1994 roku, w którym (słusznie) zachwycał się debiutem grupy Bark Psychosis „Hex”. Tak to się kończy:

The rise of ambient-tinged rock (and ambient techno) is a response to, or retreat from, our increasingly strife-wracked, deteriorating social fabric. Soundscape gardeners like Bark Psychosis and Seefel make the aural equivalent of the bower of bliss, a haven from an intolerable reality.

But if the economic outlook still reads NO FUTURE, the future of rock is looking more buoyant than it has for a while, thanks to Bark Psychosis and their „post-rock” ilk.

Dwa miesiące później w „Wire” Reynolds – błyskotliwy gość – poświęcił post-rockowi cały referat, czym utwierdził się na pozycji ojca chrzestnego (ten od nadawania imion) gatunku. Nie zaszkodziły mu potem ani wykopaliska archeologiczne – ktoś niby wydrukował „post-rock” w latach 70. – ani wyznanie samego Reynoldsa, że w gruncie rzeczy termin krążył po redaktorskich kolumnach od dobrej dekady.

Co ciekawe, z czasem desygnat nowej etykietki począł dryfować ku matematycznym konstrukcjom opartym na dialogu gitary-bas (od Slint przez Tortoise po Mogwai), oddalając się od „pastelowego” rozumienia post-rocka, który – tak to wtedy widział Reynolds – zaczyna się tam, gdzie struktura kompozycji i „rockowe” brzmienie rocka ustępują miejsca schedzie po Eno: zmiana myślenia przy niezmienionym instrumentarium.

Była szansa na powrót do korzeni za sprawą „luźnego” (i jakże „malowniczego”) debiutu Godspeed You Black Emperor! Była szansa trzy lata później przy okazji sukcesów Sigur Rós. Ale seria mocnych płyt w centrum uwagi postawiła chłopców z Mogwai i na początku nowego millenium wraz z całą okoliczną menażerią (od Explosions in the Sky po Mono) robili za twarz nurtu. I tak post-rock wciąż kojarzy się z trzema gitarami, czterema akordami, przez pięć minut.