Dwóch pięcio-, sześciolatków w księgarnio-kawiarni:

– Może Harry Potter?
– Harry Potter nie pisze książek. On tylko kręci filmy.
– To może Star Wars?
– Tutaj jest  „S” [si – mh]. Ale to jest piękna.
– Co piękna?
– Literatura piękna. Tu raczej nie będzie Star Wars.

***

So instead I will ask whether hypnagogic pop is a rare triumph of music critics over musicians, meaning this: Is it even possible to make hypnagogic pop that is more interesting than (or as groundbreaking as) The Theory about hypnagogic pop? Will half-remembered Airwolf music ever be as good as the phrase “half-remembered Airwolf music”?

Stąd.