A propos prasy: zabawne, że sześć lat pracy niewolontariackiej wcisnęło się na jedną półkę. Nie kolekcjonowałem “Dzienników” – doszedłby mniej więcej rocznik – brakuje też kilkunastu “Machin” i “Przekrojów”, ale mimo wszystko. Oczywiście większość opisywanych na tymże papierze swój własny dorobek – nawet wybrawszy najbardziej wypasiony nośnik – zmieściłaby choćby i w szufladzie.